కనుమరుగైన మౌనం

నీ దాడికి వడిలిన అధరం


బట్టలిప్పుతున్న నా దేహం

వలువలు తొలిగిన సమయం

అప్పుడే తొణికిపోయిన

నీ అమృతం



మా ఆయన బయటకెళ్ళిన తరుణం

దొడ్డిదారిన నువ్వొచ్చిన వైనం

నాకంటుకున్న నీ మలినం

కదులు కదులు అని సర్పానికి విన్నపం

అయినా కదలిక లేని నీ గునపం



మనిద్దరి అపురూపదృశ్యం

కిటికీ లోంచి వీక్షించిన మా వారి ముఖార విందం

నీరు గారి పోయిన నిన్ను చూసిన ఆనందం

ఎన్ని జన్మలదీ నిరీక్షణం

ఎన్నాళ్ళైనా మారని నీ నరాల బలహీనతా రోగం

ఇక చాలు వెళ్ళిపో నేస్తం

ముంచింది చాలు నా జీవితం

---------------------------------

కామెంట్లు



దొడ్డివామి గడ్డి...

మన సంగతి మీ వారికి తెలిసిపోయిందా...అయితే ప.రా.రే...