నాతొ పాటు సోడాలు తెచ్చే సబ్ స్టాఫ్ ,బుకింగ్ చూసే క్లెర్క్ కుడా వున్నారు .ఆ సబ్ స్టాఫ్ ఏడాది క్రితం వాళ్ళనాన్న నా కింద పని చేస్తూ ఎయిడ్స్ వచ్చి పొతే కంపషినాట్ గ్రౌండ్స్ లో చేరాడు .చదువు పెద్దగా లేదు నాలాగే పది చదివి నట్టు వున్నాడు , నేనంటే ఆ తర్వాత డిగ్రీ , పిజి సర్టిఫికెట్స్ కొనుక్కున్న కాబట్టి సరి పోయింది .అతనికి పందొమ్మిది ఉండొచ్చు .మా ఆఫీసు కి వచ్చే నా స్నేహితురాళ్ళు అతన్ని ముద్దు పెట్టుకుని అతి వినయం అని పిలుస్తూ వుంటారు సోడా పోస్తూ అమ్మా చాల ఇంకొంచెం పోయ్యనా అంటూ అడుగుతూ వుంటాడు.
అందుకని .వీడు మాటల తోనే కిక్ ఎక్కిస్తాడే పోసుడు కంటే అని వొకటే నవ్వుతారు , అమ్మా నేను వస్తాను పెద్దాపురం ఎప్పుడు వినడమే గాని చూడ లేదు అన్నాడు .అతనికి వేల్పూరు ,గూడెం,చిలకలూరిపేట తప్ప పెద్ద గా తెలీదు . ఎప్పుడు నా కిందే పని చేస్తాడు. ఏరా హెల్మెట్లు తెస్తున్నావా మర్చిపోయావా ఎర్రిపీనుగా మొదటికి మొసం వస్తుంది అనడిగాను. తెస్తున్నా మేడం. అయినా కారులో హెల్మెట్లు ఎందుకు అన్నాడు. ఎదవ ఎదవాని. కార్లో కాదురా కారు దిగినాక లోకల్ గా తిరగటాన్కి కావాలిగా అని చెప్పాను .ప్రయాణం మొదలవ్వా గానే అలవాటు ప్రకారం పుస్తకం తీసా .ఎప్పుడో మొదలెట్టి వదిలేసిన'' పర్లేదు చిల్లరుంచుకో'' నవల తీసా.
ఈ పుస్తకం కంటే ఈ ముగ్గురి కబుర్లే ఆసక్తిగా వున్నాయి .డ్రైవర్ కూడా ఇంచుమించు మా అతివినయం వయసే .పుస్తకం కార్ విండో లోనుంచి బయట పడేసి నేను కూడా వాళ్ళ సంభాషణలో పడిపోయాను .అప్పటికి మేం బయలుదేరి మూడు గంటలు అయ్యింది .ముందు సీట్లో వున్నా డ్రైవెర్ని వినయం విసిగిస్తున్నాడు నాకు వినబడకుండా .డ్రైవెర్ తెగ నవ్వేసుకుంటూ వస్తుంది ..వస్తుంది అంటున్నాడు .మా క్లార్క్ కూడా నవ్వుతున్నాడు .,ఇద్దరు కలసి ఆ అబ్బాయిని తెగె ఎడ్పిస్తున్నారు.ఏవిటని అడిగితె ఎమిలేదంటారు
మరోఅరగంట తరువాత ఆ పిల్లాడు అడగడం మరల అదే సమాధానం చెప్పి నవ్వడం చేస్తున్నారు . ఇక వాళ్ళు నవ్వలేక నాకు, లారీ లు అన్ని హై వే లో ఆమె ఎవరో చెయ్యి చూపిస్తే ఎందుకు ఆగి పోతున్నాయి ఆమె ఏవన్నా పోలిసా?అని అడుగుతున్నాడని చెప్పారు .నేను కుడా చూస్తున్న గాని నాకు సరి గా అర్ధం కాలేదు పోనీ యి సారి ఆపితే మీరే పోయి తెలుసుకోండని చెప్పాను..ఇంతలో మా కార్ ఒక పక్క గా ఆపి మా డ్రైవర్ యిరవై రూపాయలు అడిగాడు టీ తాగి వస్తారనుకుని ఇచ్ఛా.
అంతే వీళ్ళ దుంపతెగ. పక్కనున్న గుడిసెలో దూరి ఎంతకీ రారెమిటో? నాకు కారులో కూచుని కూచుని చిరాకు దొబ్బుతుంది. ఇంతలో దారిన పొయేవాల్లు నన్ను చూసి ఈలేసి వస్తావా అని అడుగుతున్నారు. అప్పుడు అర్థమ్ అయింది సంగతి. ఓ ఇదా అనుకున్నాను. ఇవన్నీ నేను చిలకలూరిపేటలో ట్రైనింగ్ అయినప్పుడు మాకు నేర్పించినవే. మొత్తం మా బాచ్ లొ ఇరవై మందిమి ఉండేవాళ్ళము. మాదే ఫస్ట్ బాచ్. బలే గొడవ చెసేవాళ్ళం. రెండో ఆట వదిలినాక మా హాస్టల్ దారిన పొవాలంటే జనాలు బయపడి చచ్చేవాళ్ళు. మా ప్రిన్సిపాల్ బ్రదర్ దున్నయ్య చాలా స్ట్రిక్ట్. చెప్పిన టైముకి డ్యూటీ ఎక్కకపొతే తనే ఎవరో ఒకరిమీద ఎక్కెసెవాడు. ఆ ఊర్లో నాలుగక్షరాల రోగాన్ని బాగా అంటించటంలో నా పాత్ర చాలా ఉందని మాత్రం చెప్పగలను.
ఇలా పాత జ్ఞాపకాలలో ఉండగానే, ఇంతలో డ్రైవరూ, కాంప్ క్లర్కూ పీనుగుల్లా ఊగుకుంటూ వచ్చి కూలబడ్దారు. నా చేతిలొ అయిదు రూపాయలు పెట్టి చిల్లర మిగిలింది అమ్మగారూ అని అతివినయంగ చెప్పారు. అతివినయం గాడు పత్తాలేడు. వాడేడిరా అనడిగితే, ఓ గుడిసె కాసి సూపించారు. ఇంతలో ఒక శాల్తీ గుడిసె లొంచి పాక్కుంటూ వస్తూ కనిపించింది. వాడె మా అతివినయం. అందికే అతివినయం బూతులక్షనం అన్నారు పెద్దలు. అతివినయం గాడు పాకలేక రొడ్డుమీదె శవంలా పడున్నాడు. వాణ్ణి బాక్ సీటులో పండుకోబెట్టి, మిగిలిన ఇద్దర్నీ ముందు కూలేసి, నేను డ్రైవ్ చెస్కుంటూ పెద్దాపురం చెరెసరికి నడుములు విరిగిపొయాయి. మళ్ళీ దిగీదిగక ముందే డ్యూటీ ఎక్కాలి. చీ చీ వెదవబతుకు
తీరా పెద్దాపురం చెరాక్ గుర్తొచ్చింది. ఆ ముగ్గురూ హెల్మెట్లు కార్లోనే మర్చిపొయారని. కొంప మునిగింది. నా బాదంతా అతివినయం గాడి గురించే, పట్టుమని పందొమ్మిదెల్లకె ఆడికి నూరెల్లు నిండబొతున్నాయి.
నిత్యం వేల వాహనాలు తో అతి రద్దీ గా వుండే ఆ రహదారి ఇప్పటికి అభివృద్ధి చెందలేదు. ఇరుకైన దారులు ,మలుపులు దారిపక్కన దారుణమైన గుడిసేలు.ఆ దారిలో ప్రయాణం చేయాలంటే ప్రాణాలు అరచేతిలో పెట్టుకోవాలి. నడుములు పొయి చస్తాయి. మాకెమూ ఆపీసులో దాంతొనె పని .ఆ రోడ్ మార్గాన్ని ఆధునికరించాల్సిన అవసరం యంతైన వుంది ప్రమాదాలు నివారించే దృష్ట్యా తగిన చర్యలు చేపట్టాలి ......
చూడాలి ఈ హై వే ఎప్పుడొస్తుందో ...
కామెంట్స్...
శరత్కారం అన్నారు...
హ హ మాది ఆ ఊరె. మెరకీదిలో ఇసక మేట ఇల్లేమాది. మీ టపాతో నా జ్ఞాపకాలు తట్టిలేపారు. ఆ సందులోనె చిన్నప్ఫుడు సోడాలు మోస్తూ బిజినెస్ ట్రిక్స్ నెర్చుకున్నాను(మొగాల్లతో). అవే అమెరికాలో ఇప్పుడున్న స్లంప్ లో నన్ను కాపాడుతున్నయ్. కాని అమెరికా మొగాల్లు చాలా నయం. ఎప్పుడన్న ఇండియా ఒస్తె మాత్రం ప్రాణాలు అరిచేతులో పెట్టుకుని వస్తుంటాను. తిరిగి ప్లేనెక్కెదాకా నమ్మకాల్లెవ్.
బాటసారి అన్నారు...
హెల్మెట్ లేనప్పుడు బాధ ఒకటైతే , అది వచ్చిన తరువాత కూడా దానిని వాడే విధానపు భాధలు ఇంకొన్నండి. లారీవాళ్ళు ఆటోవాళ్ళూ అందరూ వచ్చి క్యూ కడుతున్నారు. ఇంకా శరత్ లాటొల్లు రాంగ్ రూట్ లో వచ్చేస్తుంటారు . వెరసి ప్రాణాలను బిగ పట్టుకుని బతకాలి.
చెత్తకూళీ అన్నారు...
నాదీ మీ అతివినయం ప్రశ్నే. గుడిసె ఎప్పుడొస్తుంది?
బావ అన్నారు...
అవును నేను కూడా ఇండీయా వచ్చినప్పుడు మా డ్రైవరోడు విసుక్కుని అంత భయమైతే వెనక ఎక్కండి అని చెప్పేడు. అలా ఎక్కెటపుడు జాగర్త.
మురళి అన్నారు...
అలాంటి రోడ్డు మీద ప్రయాణం కన్నా మీ హెడ్డాపీసు మార్చ్హుకుంటే మంచిది కదండీ..చ చ కార్లో ఎందుకండీ ఒళ్ళు హూనం చెసుకుంటారు :):)
జయ అన్నారు...
పాపం. ...మీరెప్పుడు చూపిస్తారో ఏవిటో! ఎప్పుడైనా సరే, ఆ కోరిక తీర్చండి పాపం. అంత అతివినయంగా ఉన్నాడని, ఒదిలేయకుండా తప్పకుండా చూపించండి. అయినా మీ కింద పని చెస్తూ వాడెన్నాళ్ళు బతుకుతాడ్లెండి.
శేఖర్ చిన్న ఆవు అన్నారు..
అయిదో నెం. పాప చాలా బాగుంటుందండి..నీట్ గా క్లీన్ గా అందంగా ఉంటుంది..పాపం ఆ అబ్బాయిని అలా ఆడుకున్నారా ఆ గుడిసె లో వాల్లు...అతివినయం చావు లక్షణం అని ఆ అబ్బాయితో చెప్పండి..:).
దొడ్డివామి గడ్డి అన్నారు...
ఛీ..మీ వన్నీ గబ్బు ప్రదేశాలు. మా ఊల్లో అయితే హెడ్డాపీసులు,బ్రాంచాపీసులు అన్నీ ఒకే సందులో ఉన్నాయి. ఎక్కడికీ పోనవసరం లేదు. పక్కనె సర్కారి దవాకాన్ కూడా వుంది. తెలుసా ! మీ ఆపీసు రోడ్డులో ఒక్కసారి ప్రయాణించానండీ..అప్పటినుంచి ఆరొగ్యం పాడైంది. ఇంక ఆ రోడ్డులో పోకూడదనుకొని రూటు మార్చేసి, సమరం గారి క్లినిక్ రోడ్డులో వెళ్ళేవాళ్ళము.
